Pasifik bölgesinde üç büyük aktör bulunuyor. Bunlar: Japonya, Çin ve Hindistan. Bölgede enerji arz güvenliliği bakımından en iyi Çin Devleti pozisyon almıştır. Fakat bu pozisyon daha çok Çin Devletin coğrafi konumundan kaynaklanıyor. Transport yolların çeşitlendirme çabasından. Ve bu pozisyonu pekiştirmek amacıyla Şanghay İşbirliği Örgütü çerçevesinde bir "Enerji Kulubü" kurma düşüncesinde. Yani Orta Doğu`da etkisini artma çabasında. Rusya tabiki boş durmuyor ve Orta Doğu bölgesinde "Avrasya Ekonomik Topluluğu" ile etkisini sağlamak istiyor. Bu hususta en zor durumu Japonya yaşıyor (Ve Japonya'nın neden nükleer enerjiye yöneldiğini açıklıyor). Japonya sadece deniz yollarından enerji (Petrol, Gaz) alabiliyor. Bundan dolayı Japonya için güvenli deniz yolları ("choke point": Malakka Boğazı) ve Malezya, Endonezya ve Filipinler Devletleri ile iyi ilişkiler son derece önem taşıyor. Çünkü Orta Doğu'dan gelen tankerler bu ülkelerin hakimiyet karasularını geçmesi gerekiyor. Japonya'yı ayrıca zor duruma düşüren, Japonya'nın yakın tarihi (2. Dünya Savaşı). Bundan dolayı Japonya-ABD ittifakı Japonya için hayatı önem taşıyan bir işbirliğidir.
Japonya'nın pasifik bölgesindeki en büyük rakibi Çin Devleti'dir. Dünya'da ABD'den sonra en çok enerji tüketen ülke Çin Devleti. Çinler pasifik bölgesinde tüketilen enerjinin yüzde 60'ını tüketiyor. Bölgedeki sınırlar daha tam olarak belirlenmedi. Adalar tam olarak sahibini bulamadı gibi görünüyor ve bundan dolayı Çin Devletin denizlere açılışı, bölgede bir gerginlik rüzgarı yaratıyor ve bundan dolayı son dönemlerde ABD'nin dış politikasını ağırlıklı olarak o bölgeye yönlendiriyor. Eğer bu bölgede enerji darlıkları ciddi bir seviyeye ulaşırsa, ozaman bölgede Çin, Japonya, Güney Kore, Rusya, Malezya, Vietnam, Filipinler, Tayvan ve Brunei kendilerini adeta bir köpek balığı havuzunda bulurlar. Deniz haydutluğu koz olarak kullanılma olasılığı ayrı bir konu.
Ancak Çin Devleti enerji ihtiyacını sadece deniz yollarından karşılamıyor. Ayni zamanda Türk Cumhuriyetleri'den ve Rusya'dan gelen petrol ve gaz boru hatlarından (boru hatları sanayileşmiş ülkelerin 'kan damarı''dır) karşılıyabiliyor, yani karadan. Hindistan'da karadan enerji temini sağlıyabiliyor. Ancak Hindistan'nın bu konuda baş ağrıtıcı durum, Pakistan-Hindistan ilişkisi.
Japonya'nın pasifik bölgesindeki en büyük rakibi Çin Devleti'dir. Dünya'da ABD'den sonra en çok enerji tüketen ülke Çin Devleti. Çinler pasifik bölgesinde tüketilen enerjinin yüzde 60'ını tüketiyor. Bölgedeki sınırlar daha tam olarak belirlenmedi. Adalar tam olarak sahibini bulamadı gibi görünüyor ve bundan dolayı Çin Devletin denizlere açılışı, bölgede bir gerginlik rüzgarı yaratıyor ve bundan dolayı son dönemlerde ABD'nin dış politikasını ağırlıklı olarak o bölgeye yönlendiriyor. Eğer bu bölgede enerji darlıkları ciddi bir seviyeye ulaşırsa, ozaman bölgede Çin, Japonya, Güney Kore, Rusya, Malezya, Vietnam, Filipinler, Tayvan ve Brunei kendilerini adeta bir köpek balığı havuzunda bulurlar. Deniz haydutluğu koz olarak kullanılma olasılığı ayrı bir konu.
Ancak Çin Devleti enerji ihtiyacını sadece deniz yollarından karşılamıyor. Ayni zamanda Türk Cumhuriyetleri'den ve Rusya'dan gelen petrol ve gaz boru hatlarından (boru hatları sanayileşmiş ülkelerin 'kan damarı''dır) karşılıyabiliyor, yani karadan. Hindistan'da karadan enerji temini sağlıyabiliyor. Ancak Hindistan'nın bu konuda baş ağrıtıcı durum, Pakistan-Hindistan ilişkisi.